Στον λόφο του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, λιγο εξω απο τα Μεθανα έχει ανακαλυφθεί προϊστορικός οικισμός Μυκηναϊκής Εποχής (14ος και 13ος αι. π.Χ.). Τα ευρήματα προσφέρουν πολλά νέα και σημαντικότατα στοιχεία για την γνώση της τέχνης και της θρησκείας της Μυκηναϊκής περιόδου.
Στη Μεγάλη Μαγούλα Γαλατά ανακαλύφθηκαν το 1997 τρεις θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι σε ένα μικρό λόφο στην ακτή του όρμου Πώγωνα (σημερινό Βίδι). Οι τάφοι βρίσκονται στο δυτικό άκρο της. Ο παλιότερος (16ου αι. π.Χ.) σχηματίζει εσωτερικά έναν κύκλο με διάμετρο 5 μ. και έχει μεγαλιθική είσοδο χωρίς τον χαρακτηριστικό δρόμο των θολωτών μυκηναϊκών τάφων. Ο δεύτερος είναι μικρότερος (3,80 μ.) και ο τρίτος είναι πολύ μεγάλος (11 μ.).
Το Ιερό του Ιππολύτου ήταν ένα συγκρότημα ιερών και άλλων κτιρίων και χρονολογείται στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. με αρχές του 3ου αι. π.Χ. Καταλαμβάνει έκταση 4.000 τ.μ. Ο ναός ήταν περίπτερος, διαστάσεων 32×31μ. περίπου, με πρόναο και οπισθόδομο. Σήμερα σώζεται μόνον κατά τα πώρινα θεμέλιά του. Θεωρείται ότι υπέστη μεγάλες καταστροφές από τον σεισμό που προκλήθηκε από την ηφαιστειακή έκρηξη των Μεθάνων μέσα του 3ου αιώνα π.Χ. Αξιόλογο είναι επίσης μεγάλο οικοδόμημα του 4ου-3ου αι. π.Χ. που αποδίδεται σε εστιατόριο του ιερού. Πρόκειται για μεγάλη αίθουσα με 3 δωρικούς κίονες, βάσεις κλινών και τραπεζών, καθώς και 8 εστίες κατασκευασμένες με πλάκες που χρησίμευαν στο μαγειρείο του εστιατορίου.
Το κάστρο του Δαμαλα κτίστηκε κατά τον 13ο αιώνα στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της Τροιζήνας.Η αρχαία Τροιζήνα ήταν αρχαιότατη πόλη και συνδέεται με τον ήρωα Θησέα. Εκεί λατρευόταν ο γιος του, ο ήρωας Ιππόλυτος. Προς τιμή του είχε χτιστεί λαμπρό ιερό και Ασκληπιείο, ερείπια των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα.
Το νησάκι Μπούρτζι βρίσκεται μετα απο την πόλη του γάλατα και απέναντι από την παράλια Αλυκές και είναι ένα νησάκι με έκταση 30 στρέμματα. Στο νησί υπήρχε κάστρο από τη Βυζαντινή ακόμα εποχή, αλλά αυτό που σώζεται σήμερα κτίστηκε επί Καποδίστρια από το Βαυαρό φιλέλληνα Heideck .
Η Ψήφτα μαζί με ολόκληρη την περιοχή έχει κηρυχθεί «εξαίρετου φυσικού κάλλους» από το ΥΠΠΟ (ΦΕΚ 849/Β/79). Το χειμώνα συνήθως πλημμυρίζει, ενώ το καλοκαίρι η υδατινή επιφάνεια κατεβαίνει,
Λόγω της γεωγραφικής του θέσης και λόγω του ότι είναι ένας από τους λιγοστούς υγροτόπους της νότιας Ελλάδας, ο υδροβιότοπος της Ψήφτας έχει τεράστια σημασία για τα μεταναστευτικά πουλιά, ως σταθμός ξεκούρασης και ανεφοδιασμού.
Οι εγκαταστάσεις του υδροβιότοπου περιλαμβάνουν ξενώνες ,παρατηρητήρια ,
Μονοπάτια σήμανση για όλους όσους θέλουν να παρατηρήσουν την πανίδα και την χλωρίδα της περιοχής του υδροβιότοπου
Λόγω της γεωγραφικής του θέσης και λόγω του ότι είναι ένας από τους λιγοστούς υγροτόπους της νότιας Ελλάδας, ο υδροβιότοπος της Ψήφτας έχει τεράστια σημασία για τα μεταναστευτικά πουλιά, ως σταθμός ξεκούρασης και ανεφοδιασμού.
Ιδιαίτερα την άνοιξη, όταν τα μεταναστευτικά πουλιά καταφθάνουν εξαντλημένα από την πτήση τους πάνω από την έρημο και τη Μεσόγειο θάλασσα, η ύπαρξη ενός τέτοιου υγροτόπου είναι σωτήρια για την επιβίωσή τους. Τα πουλιά βρίσκουν τροφή και ασφαλή χώρο για να κουρνιάσουν.
Επίσης, αποτελεί σημαντικό καταφύγιο για διαχειμάζοντα πουλιά, κυρίως κύκνους, ερωδιούς και πάπιες. Σε περιπτώσεις βαρυχειμωνιάς ο αριθμός των πουλιών αυξάνεται καθώς και η ποικιλία των ειδών. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο αριθμός των διαφόρων ερωδιών όλο το καλοκαίρι, φτάνει τουλάχιστον τους πενταπλάσιους συγκριτικά με παλαιότερα. Σύμφωνα με ορνιθολογικές μελέτες έχει υπολογιστεί ότι 89 είδη πουλιών από 34 διαφορετικές οικογένειες μεταναστεύουν ή διαχειμάζουν σε αυτόν τον τόσο σημαντικό υδροβιότοπο.
Το Διαβολογέφυρο είναι μια απόκρημνη περιοχή με άγρια ομορφιά. που βρίσκεται μετά το χωριό της Τροιζήνας. Είναι μια πανέμορφη χαράδρα με πλούσια βλάστηση, γεμάτη από πικροδάφνες, αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Στο βάθος της τρέχει ένα μικρό ποτάμι, το οποίο κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες, ανάμεσα από τεράστια βράχια.
Πρόκειται για φαράγγι, που βρίσκεται στους ορεινούς όγκους της Τροιζήνας, βορειοδυτικά του ομώνυμου οικισμού. Ακολουθώντας τη διαδρομή για τις αρχαιότητες της Τροιζήνας και το παλάτι του Θησέα, μια χωμάτινη διαδρομή οδηγεί σ’ ένα μυθικό τόπο.
Στην είσοδο του φαραγγιού, πάνω στις πέτρες του γεφυριού υπάρχουν ίχνη από πατημασιές κατσίκας, ίσως και του διαβόλου!!! Ο θρύλος θέλει ο πασάς της περιοχής να διατάζει τον κορυφαίο πρωτομάστορα να κατασκευάσει γιοφύρι, στον Χρυσορρόα, τον ποτάμι του Δαμαλά. Διαφορετικά θα τον αποκεφάλιζε. Καθώς οι δυο πρώτες προσπάθειες ήταν αποτυχημένες, στην τρίτη και τελευταία του προσπάθεια, προκειμένου να μην χάσει το κεφάλι του, έκανε συμφωνία με το Διάβολο να τον βοηθήσει, προσφέροντας την ψυχή του.
Παραλιακά, στη χερσόνησο των Μεθάνων, βόρεια της Καμένης Χώρας, προς τον Άγιο Νικόλα βρίσκεται το εκκλησάκι της Κρασοπαναγιάς
Το εκκλησάκι αυτό είναι χτισμένο πάνω σε απότομα βράχια στην άκρη μιας χερσονήσου στο δυτικότερο σημείο της χερσονήσου των Μεθάνων, χωρίς πρόσβαση από τη στεριά. Τα νερά εκεί είναι πολύ βαθειά κι αγγίζουν τα 130 μέτρα, ενώ λίγο πιο μακριά αγγίζουν και τα 300 μέτρα. Όλα τα κολπάκια από το Βαθύ μέχρι την Κρασοπαναγιά προσφέρονται για ψάρεμα, μόνο που σε μερικά, η πρόσβαση γίνεται αποκλειστικά από τη θάλασσα.
Σχετικά με το όνομα της εκκλησίας, ο θρύλος λέει ότι ένας ναυτικός είχε φορτώσει στο καΐκι του βαρέλια με κρασί και περνώντας από το σημείο αυτό έπεσε σε φουρτούνα. Καθώς το σκάφος του κινδύνευε να βυθιστεί, ο ναυτικός προσευχήθηκε στην Παναγία κι έκανε τάμα να χτίσει μια εκκλησία από κρασί. Έτσι, αφού σώθηκε, έχτισε αμέσως ένα εκκλησάκι ανακατεύοντας χώμα με κρασί αντί για νερό. Γι’ αυτό, το μέρος που έχτισε το εκκλησάκι στην άκρη του κάβου ονομάστηκε «Κρασοπαναγιά».
Ο οικισμός η «Στέρνα Γαμπρού», είναι ένα πολύ μικρό ορεινό και ερειπωμένο χωριό των Μεθάνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 449 μέτρων.-
Ο θρύλος , λέει, οτι ένας υποψήφιος γαμπρός ξεκίνησε από την Καμένη Χώρα για να πάει να πάρει τη νύφη από τον Μακρύλογγο η άνω μουσκα . Στον δρόμο δίψασε και έσκυψε να πιει νερό από μια στέρνα. Ο νέος γλίστρησε και έπεσε στη στέρνα και πνίγηκε. Από τότε λέγεται ότι το χωριό πήρε το όνομα «Στέρνα Γαμπρού»