Στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου Μπορείτε να δείτε το το Τσιμεντένιο καράβι το οποίο είναι Γερμανικό πλοίο τσιμέντου τύπου KAISERτου Β’ Παγκοσμίου πολέμου και έχει μετατραπεί σε τσιμεντένια αποβάθρα, και ουσιαστικά αποτελεί τον λιμενοβραχίονα του λιμανιού.
Με το ξέσπασμα του 2ου παγκοσμίου πολέμου η έλλειψη μεταλλευμάτων δημιούργησε την ανάγκη για κατασκευή πλοίων απο τσιμέντο. οι Γερμανοί τα χρησιμοποιούσαν ως πλοία ανεφοδιασμού σε ολόκληρη την Μεσόγειο χτίζοντας δεκάδες εξ αυτών.
Στον λόφο του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, λιγο εξω απο τα Μεθανα έχει ανακαλυφθεί προϊστορικός οικισμός Μυκηναϊκής Εποχής (14ος και 13ος αι. π.Χ.). Τα ευρήματα προσφέρουν πολλά νέα και σημαντικότατα στοιχεία για την γνώση της τέχνης και της θρησκείας της Μυκηναϊκής περιόδου.
Παραλιακά, στη χερσόνησο των Μεθάνων, βόρεια της Καμένης Χώρας, προς τον Άγιο Νικόλα βρίσκεται το εκκλησάκι της Κρασοπαναγιάς
Το εκκλησάκι αυτό είναι χτισμένο πάνω σε απότομα βράχια στην άκρη μιας χερσονήσου στο δυτικότερο σημείο της χερσονήσου των Μεθάνων, χωρίς πρόσβαση από τη στεριά. Τα νερά εκεί είναι πολύ βαθειά κι αγγίζουν τα 130 μέτρα, ενώ λίγο πιο μακριά αγγίζουν και τα 300 μέτρα. Όλα τα κολπάκια από το Βαθύ μέχρι την Κρασοπαναγιά προσφέρονται για ψάρεμα, μόνο που σε μερικά, η πρόσβαση γίνεται αποκλειστικά από τη θάλασσα.
Σχετικά με το όνομα της εκκλησίας, ο θρύλος λέει ότι ένας ναυτικός είχε φορτώσει στο καΐκι του βαρέλια με κρασί και περνώντας από το σημείο αυτό έπεσε σε φουρτούνα. Καθώς το σκάφος του κινδύνευε να βυθιστεί, ο ναυτικός προσευχήθηκε στην Παναγία κι έκανε τάμα να χτίσει μια εκκλησία από κρασί. Έτσι, αφού σώθηκε, έχτισε αμέσως ένα εκκλησάκι ανακατεύοντας χώμα με κρασί αντί για νερό. Γι’ αυτό, το μέρος που έχτισε το εκκλησάκι στην άκρη του κάβου ονομάστηκε «Κρασοπαναγιά».
Ο οικισμός η «Στέρνα Γαμπρού», είναι ένα πολύ μικρό ορεινό και ερειπωμένο χωριό των Μεθάνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 449 μέτρων.-
Ο θρύλος , λέει, οτι ένας υποψήφιος γαμπρός ξεκίνησε από την Καμένη Χώρα για να πάει να πάρει τη νύφη από τον Μακρύλογγο η άνω μουσκα . Στον δρόμο δίψασε και έσκυψε να πιει νερό από μια στέρνα. Ο νέος γλίστρησε και έπεσε στη στέρνα και πνίγηκε. Από τότε λέγεται ότι το χωριό πήρε το όνομα «Στέρνα Γαμπρού»
Το σπηλαίο ήταν γνωστό στους κατοίκους της περιοχής σαν σπηλαίο νεράιδας
Ο μύθος έλεγε ότι κατοικούσε μια νεράιδα και όταν βράδιαζε έβγαινε και άρπαζε τους περαστικούς
Σε απόσταση 50 από το σπηλαίο υπήρχε παλιό μονοπάτι (τώρα είναι δρόμος ) το οποιο χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της περιοχής μεγαλοχωριου να πάνε στα κτήματα τους στο κάμπο τροιζηνιας ,στην επιστροφή τους στο χωριό φρόντιζαν να περάσουν πριν τη δύση του Ήλιου από το σπηλαίο
Με τις συμβουλές κάποιας μάγισσας κάρφωσαν 3 καρφιά για να απαλλαγούν από τις νεράιδες
τα καρφιά υπάρχουν ακόμα καρφωμένα σε ένα βράχο του σπηλαίου
Υπάρχουν μαρτυρίες ότι το σπηλαίο το χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο οι βοσκοί της περιοχής
επίσης ότι μερικοί κάτοικοι ψάρευαν σε αυτό πεταλίδες
επίσης υπάρχουν μαρτυρίες ότι κάποιο ξύλινο άροτρο που χα8ηκαι στην περιοχή του θρονι
βρέθηκε μέσα στη σπήλια
Σπηλαίο Μεθάνων – ανακάλυψη
Η εισοδος του σπήλαιο διανοίχτηκε κατά τη διάρκεια εργασιών κατασκευής εργοστασίου τσιμέντου στην περιοχή (μάλλον προσπαθούσαν να το καταστρέψουν για την επέκταση του εργοστάσιου )
Το σπήλαιο, ηλικίας 2,5 εκατ. ετών, εξερευνήθηκε το 1973 (μετά την ανατίναξη του αρχικού θαλάμου ) από μια παρέα τεσσάρων νεαρών. Ο Σπύρος Παπαϊωάννου, ο Σταύρος Μαλτέζος, ο Δημήτρης Τριανταφύλλου και ο Βασίλης Τριανταφύλλου , στις 13 Ιανουαρίου του 1973, τόλμησαν και μπήκαν μυστικά στο Σπήλαιο, το οποίο αργότερα εξερευνήθηκε από τη σπηλαιολόγο Άννα Πετροχείλου
Σπηλαίο Μεθάνων – περιστέρι
Το όνομα σπηλαίο περιστέρι το πηρέ από την μορφή πολλών σταλακτιτών που έμοιαζαν με περιστέρι
Tο μήκος του σπηλαίου, είναι 250 μ. Αποτελείται από τρεις θαλάμους: στον πρώτο υπάρχει μικρή λίμνη, ο δεύτερος είναι γεμάτος από βράχους που έχουν πέσει από την οροφή ενώ στον τρίτο θάλαμο υπάρχει και πάλι νερό. Το σπήλαιο είναι ουσιαστικά ένας υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Στον πρώτο θάλαμο δεν υπάρχουν σταλαγμίτες. Στο δεύτερο και τρίτο θάλαμο υπάρχουν και παρουσιάζουν εντυπωσιακούς σχηματισμούς. Φωτογραφίες των δύο τελευταίων θαλάμων δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη. Από τους ντόπιους λέγεται ότι το σπήλαιο εκτείνεται μέχρι κάτω από το οροπέδιο «Θρονί».
Ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί από το Στενό στο Βαθύ, σε απόσταση 1,9 χλμ από το Στενό, αμέσως μετά από τις ιχθυοκαλλιέργειες, βρίσκουμε στα δεξιά μας ταμπέλα που μας καθοδηγεί προς το σπήλαιο. Η ταμπέλα τοποθετήθηκε πρόσφατα (2010) από το σύλλογο «Αρσινόη» και μας προειδοποιεί για την επικινδυνότητα της προσέγγισης στο σπήλαιο. Ανηφορίζουμε με προσοχή στα βράχια δεξιά του δρόμου και μετά από 30 μ φτάνουμε στην είσοδο του σπηλαίου. Από εκεί πρέπει με προσοχή να κατηφορίσουμε προς το σπήλαιο ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια για να φτάσουμε στον πρώτο θάλαμο του σπηλαίου, ο οποίος είναι ουσιαστικά μια υπόγεια λίμνη. Από εκεί, αν κολυμπήσουμε ή χρησιμοποιήσουμε ένα φουσκωτό βαρκάκι μπορούμε να προχωρήσουμε πιο μέσα στο σπήλαιο
Το ηφαιστειακό κέντρο των Μεθάνων ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο που συνδέει τα ηφαίστεια Σουσακίου, Αιγίνης, Μεθάνων, Πόρου, Βελοπούλας, Καράβι, Φαλκονέρας, Αντιμήλου, Μήλου, Κιμώλου, Πολύβου, Στρογγυλού, Δεσποτικού, Σπυρηδονησίων, Αντίπαρου, Χριστιανών, Σαντορίνης, Κω, Νισύρου, Αλικαρνασού και Πάτμου.
Το ηφαιστειακό αυτό τόξο έδωσε την αφορμή για την εκδήλωση της ηφαιστειακής δραστηριότητας στο νότιο Αιγαίο κατά τους αρχαίους χρόνους. Τότε έλαβαν χώρα πάρα πολλές εκρήξεις ηφαιστείων γύρω στο τέλος της τριτογενής περιόδου, μετά τις Αλπικές πτυχώσεις, ενώ συνεχίστηκαν και κατά την τεταρτογενή περίοδο.
Το ηφαίστειο των Μεθάνων ειχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα μεταξύ της περιόδου 276 έως 239 πΧ, από αναφορές των αρχαίων ιστορικών Στράβωνα, Παυσανία και Οβιδίου. Πάνω από το χωριό Καημένη Χώρα, χτισμένη αμφιθεατρικά, πάνω σε ηφαιστειακό πέτρωμα, βρίσκεται ο πιο γνωστός κρατήρας του ηφαιστείου, ένας από τους τριάντα που απαριθμεί. Κρατήρες υπάρχουν επίσης, στις περιοχές του Μακρύλλογου, της Μούσκας και της Κυψέλης. Ο κρατήρας της Καημένης Χώρας έχει βάθος περίπου 50μ και διάμετρο 100μ.
Στα Μέθανα θα δείτε τα λείψανα πολλών ηφαιστειακών εκρήξεων. Νοτιοανατολικά του υψώματος Χελώνα, στη θέση Στραβόλογγος καθώς και στη θέση Μακρύλογγος συναντάμε μεγάλους κρατήρες. Επίσης, ηφαιστειακούς κρατήρες θα δείτε στην επάνω Μούσκα, στο χωριό Καμένη Χώρα, όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος και εντυπωσιακότερος όλων και στην Κυψέλη.
Από τους προαναφερόμενους κρατήρες, αυτοί που έδρασαν τελευταία ήταν οι παρακείμενοι στην Καμένη Χώρα.
Το κάστρο έκτισε το 1826 ο Γάλλος φιλέλληνας στρατηγός Νικόλαος Κάρολος Φαβιέρος (1782-1855). Ο Φαβιέρος οργάνωσε το πρώτο Ελληνικό τακτικό σώμα στρατού (εξ’ ού και το όνομα του απέναντι χωριού, Τακτικούπολη). Κτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίας οχύρωσης που είχε κατασκευαστεί τον 5ο αιώνα π.Χ. κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο από τον Αθηναίο στρατηγό Νικία.
Βορειότερα του φρουρίου στα Μέθανα σώζεται μεγάλο μέρος του οχυρωματικού τείχους που σύμφωνα με τον Θουκυδίδη κατασκευάστηκε από τους Αθηναίους στην εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου και χρονολογείται απο το 425 π.Χ.
Το Παλιόκαστρο η Ακρόπολη των Αρχαίων Μεθάνων βρίσκετε πάνω σε έναν χαμηλό λόφο, κοντά στο χωρίο Μεγαλοχωρι Μεθάνων. Στην βάση του λόφου, στην δεξιά πλευρά του δρόμου, υπάρχει το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, με εντελώς κατεστραμμένες τις τοιχογραφίες του.
Greek
Dutch
English
French
German
Russian